من و دلتنگی و ایلیایی که هر روز صبح با گریه می ره مهد کودک ...

(عکس از آرشیو سفر تابستان به شیراز)

امروز سی و دومین ماهگرد تولد عروسک منه ... پسرک من به طرز غریبی بزرگ شده ... اونقدر که باورش برام سخته ... بیشترین چیزهایی که به چشم میاد حرفای قلمبه سلمبه ایه که دائم می زنه ... حرفایی که خیلی از اونها رو مطمئنم که ما نزدیم و خیلیهاش رو ممکنه نهایت یه بار شنیده  باشه ... یکیش که الان تو ذهنمه اینه:

 ایلیا تلویزیون رو توی خونه مامانیش در کمال خونسردی خاموش می کنه...

بابایی: ایلیا جان چرا خاموش کردی داشتیم نگاه می کردیم

ایلیا با قیافه ای حق به جانب و با دستانی متحرک: هیچی نداشت... اینو بفهم !!!

 پسرک کوچک من همه چیزهایی رو که می شنوه ضبط می کنه ... علی الخصوص حرفهای بد توی کارتونها و فیلمها رو!! به شدت از دستشویی رفتن گریزانه و تا 7 ساعت هم دیدم که خودش رو نگه می داره .. بنابراین مجبورم از نگرانی اینکه بیماری نگیره خودم تند تند ببرمش اونهم به زور جایزه!! دستشویی بزرگش رو هم اعلام می کنه تا براش پمپرز بندیم!! توی لگن خودش و یا دستش.یی هم حاضر نمیشه کارش رو انجام بده ...

 هفته گذشته که سرما خورده بود و دکتر رفتیم وزنش 15 کیلو بود و قدش 97 که به نظر خوب می رسه...

کلا غذاش بد نیست... عاشق صبحونه است ... نون و پنیر... ناهار ها رو هم عالی می خوره فقط شام رو چندان خوب نمی خوره ... دائم هم راه می ره میگه: مامان من گرسنمه!!! بیشتر هم مواقعی که می خواد خودش رو واسه من لوس کنه ...

اخلاقش در مجموع خوبه ... فقط مواقعی که خوابش میاد به سرش می زنه و بد اخلاقی میکنه ... خصوصا اگه خونه مامانجونش و پیش عمو و عمه اش باشه حسابی جیغ و داد می کنه (پیرو ضرب المثل معروف نازکش داری ناز کن (؛

متاسفانه اصلا اهل میوه خوردن نیست... همچنان فقط خیار می خوره و گاهی هم سیب! تو غذاها هم که عاشق پلو سفیده و فقط اونو به نام غذا می شناسه!!! البته قورمه سبزی هم خیلی دوست داره...

 براش یه عالمه اسباب بازیهای فکری مناسب سنش خریدم که گاهی باهاشون بازی می کنه و خدا رو شکر هوش خوبی داره ... اما اگه نمی خندید براتون بگم که همچنان در بین تمامی اسباب بازیهاش عاشق شرک و آقا خره است ... باور کنید از شرک و خر در تمامی سایزها عروسک داره !!! هنوزم اگه بهش بگی چی می خوای واست بخرم میگه شرک و آقا خره!!

همه حیوونها رو هم می شناسه حتی پاندا و شترمرغ  یا  سمور و گورکن... بسکه به حیوونها علاقمنده فکر می کنم اگر درآینده پلیس (که خیلی دوست داره) نشه یحتمل دامپزشک میشه ... خصوصا عاشق اسب و الاغه!!

 دیشب براش واکسن انفلوآنزا هم زدیم ... پسر خوبی بود و فقط یه صدای کوچیک کرد ... بعد هم همش می گفت من دیگه واکسن زدم خوب خوب میشم...

و اما مهمترین قضیه ای که می خوام براتون بگم اینه که ایلیای من در آستانه دو سال و هشت ماهگیش می خواد به مهد بره ... بلاخره بعد از دو سال تموم که ایلیا پیش مامانجون مهربونش بود که خیلی واسش زحمت کشید؛ دیگه تصمیم قطعی من و بابا مهدی این شد که ایلیا بره مهدکودک ... ایلیا روابط اجتماعی خوبی داره و با بزرگترها خصوصا خانومها عالی ارتباط برقرار می کنه اما از بچه ها می ترسه ... چون هیچوقت بچه ای پیشش نبوده ... دوست دارم بره مهد تا بتونه با همسن های خودش دوست بشه و در صورت لزوم از حق خودش دفاع کنه... ضمن اینکه توی خانواده عزیز بودن خیلی زیادش باعث میشه که خودمحور باشه و این قضیه در آینده اذیتش خواهد کرد و فکر می کنم که توی مهد از این حالت در بیاد ... از همه مهمتر دریافت آموزشهاییه که می دونم استعدادش رو داره  اما متاسفانه برای ما فرصت یاد دادنش نیست ...

به هر حال ایلیای کوچولوی من ... ایلیای من که دائم می گه من بزرگ شدم ... من پهلوانم ... من قهرمانم ... از پریروز شروع کرد به مهد رفتن ... البته خیلی کوتاه! با هم رفتیم و من ساعتی اونجا نشستم؛ اونجا رو دوست داشت اما دلش می خواست با من اونجا باشه ... به هر زحمتی بود با مربیش رفت بالا تو کلاسش ... یه ساعتی اونجا بود اما مثل اینکه دائم سراغم رو می گرفته و ناراحتی می کرده ... دیروز هم برای 2 ساعت بردمش ... با کراهت ازم جدا شد اما خدا رو شکر بالا موند تا خودم صداش کردم ... امروز هم صبح خودش بیدارم کرد و گفت بریم مهدکودک ... اونجا اول نمی رفت اما بعد به هوای صبحانه رفت و به من دستور!!! داد که همونجا منتظر بمونم ... دقیقه ای موندم و اومدم سرکار؛ 2 بار زنگ زدم گفتند مشکلی نداره ... 3 ساعت اونجا بود تا بابا مهدی رفت دنبالش ... مثل اینکه خوب بوده و اونجا رو دوست داشته ... فقط چون من رو ندیده و باباش رو دیده ناراحتی کرده ... منم تلفنی بهش گفتم که اومدم براش جایزه بخرم ...

خدا رو شکر ... مثل اینکه داره راحت کنار میاد ... دعا کنید ... می دونم که ایلیای من هنوز خیلی کوچیکه واسه مهد ... اما مگه چاره دیگه ای هم دارم؟؟؟ امیدوارم مهد انقدر براش خوب باشه که این عذاب وجدان لعنتی دست از سر من برداره ...

راستی یه خبر خوب هم اینکه ایلیا خان که تنها نوه هر دو خانواده است داره صاحب یه دختر یا پسر عمه میشه و مقامش از تک نوه بودن به نوه ارشد بودن تغییر خواهد کرد ... ایشالا که عمه نگار عزیز هم به سلامتی بار اردیبهشتیش رو به زمین بگذاره ... باشد که ما نیز زن دائی شویم ... خاله سمانه جان ته دلمان غنج می رود که خاله هم بشویم زودتر؛)

خب ببخشید که طولانی شد... عکس بماند برای پستهای بعدی...